“Ik wil terug wat meer bruis brengen in Eeklo!”
‘Ruwe bolster, blanke pit’ is exact hoe je de 58-jarige Jan Martens kan beschrijven. Hij is een manusje-van-alles in het Eeklose landschap en bovendien nog lang niet van plan om al zijn uiteenlopende bezigheden te staken. En gelukkig maar! In wat volgt leer je Jan een stukje beter kennen.
“Ik ben geboren in de Kerkstraat, als enig kind. Mijn vader was chauffeur voor Van Hoorebeke Jenever en mijn moeder was kokkin in verschillende basisscholen. Ik vond het geweldig om op te groeien in Eeklo. Op mijn 5de verhuisden we naar de Sint-Jozefwijk, waar ik tot mijn 21ste bleef wonen. De jeugdbeweging deed me goed, ik was een zeer actief, driftig manneke. In de Chiro bloeide ik open, maakte ik veel vrienden en kon ik wat energie kwijt. Op mijn 10de startte ik ook met karate, waar dat vurig kantje goed van pas kwam. Mijn ouders zeiden dat ze me na een vijftal jaar niet meer herkenden, in positieve zin.”, vertelt Jan trots.
“37 jaar geleden ging ik aan de slag bij Arcelor Mittal, waar ik sindsdien werk in een vierploegenstelsel. Je moet je verzorgen om dat zo lang vol te houden. Over enkele jaren mag ik op pensioen en dan kan ik alle projecten uitwerken die nog in mijn hoofd zitten, want in mijn beroepsleven mis ik soms wat bruis, kan ik geen mensen beroeren.”, vertelt Jan.
Levende geschiedenis brengen
“Ik was 36 toen het begon te kriebelen: ik speelde mee in de musical Jungle Book van Event-Team en had één van de hoofdrollen te pakken. Het hek was van de dam: ‘Dju, dat acteren is toch wel iets voor mij!’. Maar ik bleef wat onzeker en volgde uiteindelijk 6 jaar Woord in de academie, waar ik altijd de beste wilde zijn! Het duurde uiteindelijk nog een aantal jaar vooraleer ik de stap zette om de gidsenopleiding in Gent te volgen. Dat waren twee avonden per week, twee jaar lang, en natuurlijk koos ik ervoor om Gids regio Meetjesland te worden. Het was best een zware opleiding, want je leert niet enkel over je lichaamstaal en hoe je iets moet brengen, maar we moesten ook veel algemene kennis hebben en veel geschiedenis studeren. Ik studeerde af en wist één ding zeker: ik wou en zou het anders doen.”, klinkt het.
“Ik heb momenteel 6 themawandelingen gemaakt: ik kruip bijna altijd in de huid van een welbepaalde figuur. Ik zie overal verhalen in, het komt vaak snel tot leven in mijn hoofd. Mijn doel is om een stukje levende geschiedenis te brengen. De saaie materie haal ik uit het archief, maar dan maak ik in een paar maanden een boeiend verhaal over een stukje van de geschiedenis van Eeklo. Mijn grootouders waren mandenvlechters en hadden een eigen winkel ‘Bazaar Ledeganck’, tot eind de jaren 60. Mijn grootvader en vader waren later commerçanten, echte volkse marktkramers, ik heb dat van hen wel wat meegekregen en geniet er dan ook met volle teugen van om in de huid van bijvoorbeeld Tamboer te kruipen.”, glundert Jan. “Dat volkse trekt me enorm aan!”.
Voor altijd Jan, de gewone man
“Mijn grootste drijfveer is dat ik in Eeklo wat bruis wil brengen, daarom steek ik heel veel van mijn vrije tijd en energie in de KVVV. Ik ben bestuurslid, maar ze heten me daar ook wel eens de ideeënleverancier. Momenteel zijn we volop aan de slag voor een groot project in de Boelare. Het is zo plezant om volk op de been te brengen met iets waar je zolang voor gewerkt hebt, al is het soms wel eens wat veel en dan durf ik al eens twijfelen aan mezelf. De appreciatie en erkentelijkheid doen me aan de andere kant zoveel deugd, ik ontving intussen al 4 prijzen: ik werd geridderd in de Orde van de Eeklooschen Herbacker, ik kreeg de Patrick De Beir-cultuurprijs, daarnaast ook de cultuurprijs van de Stad Eeklo en ik kreeg de Karel Lodewijk Ledeganckpen, op een tijdspanne van 2 à 3 jaar.”
“Mijn vrouw zorgt ervoor dat ik met mijn voetjes op de grond blijf. Ik ben nogal chaotisch, zij zorgt voor de structuur en rust. Ik kan moeilijk om met kritiek, maar als zij me tips en raad geeft, volg ik dat met veel plezier. Ze brengt me goeie ideeën en gelooft in mij.”, vertelt Jan. “Ik zal altijd een vriendelijk woordje doen met de mensen, ik blijf altijd Jan, de gewone man, die het allerbeste voorheeft met Eeklo en zijn medemens. Als ik ’s morgens opsta en naar beneden ga, zie ik mijn cultuurprijs staan en denk ik: ‘Komaan Jan, vind vandaag terug de kracht om de cultuurwereld in Eeklo mooier en beter te maken’ en dat drijft me dagelijks!
Want wees nu eerlijk: kijk eens naar het mooie verhaal dat wij hier samen brengen in Eeklo!”, aldus Jan.
